Eigen rijder op de beurs
- uit den ouden doosch -
Inleiding
Inmiddels zijn wij al zo’n 5 jaar geleden gestopt als eigen rijder. Niet omdat we niet genoeg werk hadden of het financieel niet meer konden bolwerken. Maar soms komen er nieuwe uitdagingen op je pad (kijk maar eens rond op onze site) en ben je ook door andere omstandigheden genoodzaakt de zogeheten strategie te wijzigen.
In de jaren dat we voor onszelf reden (voor opdrachtgevers en via de vrachtbeurs) hebben bizarre taferelen de revue gepasseerd 
Omdat niet alle eigen rijders voor een opdrachtgever rijden, maar soms ook zelf “de boer op gaan”, hierbij in deze blog onze ervaringen op dat gebied.
Eigen rijder op de beurs
Een klein jaar hebben we zelf onze vrachten via de beurs bij elkaar geharkt. Dit met het idee om zo compleet eigen baas te zijn, zonder verantwoording aan derden te hoeven afleggen. Wellicht zou dit minder stressvol zijn en ook niet onbelangrijk; misschien dat we ook meer zouden kunnen verdienen.
Stressen
Om een lang verhaal kort te maken, dat alles bleek al snel een illusie. Niet om het rijden voor een beurs compleet af te kraken, maar het is gewoon stressen wanneer je zelf rijdt en ook nog de planning moet regelen. Je kunt niet van hot naar her vliegen voor een pallet (die in verhouding het meeste oplevert) en staat dus regelmatig te wachten op de “goede” rit. En naarmate de tijd verstrijkt, word je dan ook wel eens gedwongen met minder genoegen te nemen.
Voordeel
Voordeel is weer wel dat je ook kunt afhaken als het een en ander je niet bevalt. We hadden eens een rit voor iemand aangenomen en ter plaatse bij het laadadres (in Nederland) konden we in de lange rij aansluiten. Onbekend wanneer we aan de beurt zouden komen. Tijd is echter geld voor de eigen rijder, dat wordt nogal eens vergeten… Toen we bij navraag in het bedrijf zelf ons niet eens in het Nederlands verstaanbaar konden maken, was het voor ons klaar. Wegwezen! Een verloren dag dat dan weer wel, maar je hoeft ook niet alles over je heen te laten gaan.
Nadeel
Complete vrachten zijn haast onmogelijk om binnen te halen, of je moet er geld bij willen leggen. We weten allemaal dat die prijzen kapot zijn gemaakt door de invasie van de witte kentekens. En dan hebben we het nog niet eens over de betaling van de door jou geleverde diensten….
Betalingstermijnen
Betalingstermijnen van 60 dagen en langer in het transport zijn heel normaal en dan moet je er nog verschillende keren achteraan “fietsen”. De redenen voor te late betalingen waren divers en soms te gek voor woorden.
Bij een niet nader te noemen bedrijf was uitbetaling van vakantiegeld voor de vaste werknemers een excuus (?), bij de ander “de boekhouder is op vakantie” (??) bij een derde “je weet toch hoe het gaat in het transport” (???). Bij deze laatste betrof het een kort ritje en ging het om een bedrag van € 100,- !
Weer een ander bedrijf beweerde dat de factuur pas een week later was binnengekomen (terwijl we die na het uitlossen direct in de brievenbus bij het bedrijf zelf hadden gedeponeerd).
Maar we mogen in onze handen knijpen, uiteindelijk hebben we wel alles betaald gekregen.
Risico
Dit geluk hebben anderen soms niet. Als het bedrijf waarvoor je een rit hebt verzorgd failliet gaat, weten we allemaal wie dan als eerste aan de beurt komt als er vorderingen zijn! Nadeel is vaak ook dat je te maken krijgt met bevrachtingskantoren die eerst wachten tot zij betaald krijgen, alvorens de vervoerder zelf in beeld komt.
Aanhouder wint
Nog een (achteraf) leuke anekdote over een Duits bevrachtingskantoor waarvoor we een rit hadden uitgevoerd. De betalingstermijn was inmiddels allang overschreden, maar we werden iedere keer afgescheept met diverse uitvluchten. Van “betalingen worden slechts 1 keer per week afgehandeld” tot “boekhouder is afwezig, zit in vergadering, heeft vrij of is naar de tandarts”. Ook een goeie: “eind volgende week moet het binnen zijn”. Dan heb je in ieder geval weer 2 weken speling nietwaar? Maar we bleven bellen, op het laatst elke dag en meldden ons dan met een opgewekt “Mahlzeit !” Na 110 dagen was men het beu….. en kregen we betaald.
Moraal van het verhaal
Voor ons was dit alles bij elkaar opgeteld een reden om toch maar weer te kiezen voor een vaste opdrachtgever. Maar dat wil niet zeggen dat je het niet moet doen, rijden voor de beurs. Je krijgt wel de meest bijzondere vrachten, en komt op soms bizarre en “onmogelijke” plekken.
Een uitdaging voor de rijvaardigheid en een aanslag op de zenuwen (voor de bijrijder ) dat is zeker!
Dus al met al, een ervaring die we achteraf toch niet hadden willen missen.
